27/7/10

Ανωμαλίε εις τας συναβλίε



Οι... μαθουσάλες επισκέπτες του ιστολογίου ίσως να θυμούνται την παραπάνω θρυλική γελοιογραφία του Μέντη Μποσταντζόγλου (Μποστ), γραμμένη στο γνωστό γραμματικό ιδίωμα που τον καθιέρωσε. (Κάντε κλικ πάνω της για να τη δείτε ολόκληρη.)

Στην πιο σύγχρονη Ελλάδα, η πιο συνηθισμένη ανωμαλία στις συναυλίες είναι διαφορετική. Πρόκειται για το λεγόμενο "ντου".

Οι θεατές-"κορόιδα" που έχουν πληρώσει εξ ολοκλήρου το εισιτήριο βλέπουν αίφνης στίφη τζαμπατζήδων, στους οποίους άνοιξε διάπλατα τις πόρτες η διοργανώτρια εταιρεία επειδή “δέχεται πιέσεις”, να μπαίνουν μπροστά τους και να απολαμβάνουν τη συναυλία ενώ οι ίδιοι, μολονότι πλήρωσαν αδρά, δε βλέπουν τίποτα. Και φυσικά, ούτε λόγος για επιστροφή των χρημάτων του εισιτηρίου από τη διοργανώτρια εταιρεία στα "κορόιδα".

Προφανώς η κυβέρνηση, υπό την πίεση του ΔΝΤ, αποφάσισε να βαδίσει στα γνώριμα χνάρια της ανωμαλίας αυτής παίζοντας το ρόλο της διοργανώτριας εταιρείας.

Όταν, βέβαια, βλέπουμε τέτοια φαινόμενα στις συναυλίες, όλοι λέμε “αυτή είναι η Ελλάδα, κανένας κανόνας δεν τηρείται, όλα είναι μπάχαλο” και αγανακτούμε. Τώρα, που το ίδιο “ντου” κάποιοι το βαφτίζουν “αναγκαία απελευθέρωση των αγορών” όχι μόνο σφυρίζουμε αδιάφορα, αλλά ζητάμε να… γενικευτεί κιόλας. Δηλαδή “ντου από παντού”, όπως ριμάρει και κάποιο σύνθημα.

Δεν υποστηρίζω τη διατήρηση του καθεστώτος των "κλειστών επαγγελμάτων". Εξίσου όμως δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή η ασυνέχεια του κράτους και ο εμπαιγμός επαγγελματιών τους οποίους οι κυβερνήσεις επί σειρά δεκαετιών αφαίμασσαν συστηματικά και τώρα τους ρίχνουν στην απαξίωση των επενδύσεών τους επειδή "έτσι επιτάσσει το ΔΝΤ και η ΕΕ".