11/2/10

Ο Μπράουν, ο Φίσερ κι ο Κραφτ / ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ...


Είναι πραγματικά απίστευτο το πώς ορισμένα τραγούδια είναι βγαλμένα μέσα από τη ζωή και επιβεβαιώνονται διαχρονικά, ξανά και ξανά. Οι (ελαφρώς πρεσβύτεροι) θαμώνες του blog, υποθέτω ότι θα θυμάστε το εξαιρετικό τραγούδι "Ο Τρίτος Παγκόσμιος" του Μάνου Λοΐζου. Για μια ακόμη φορά βρήκε απόψε την καλύτερη δυνατή ενσάρκωσή του, μετά από την αιφνιδιαστική ανακοίνωση των προχωρημένων συζητήσεων που γίνονται για συγχώνευση της Olympic Air με την Aegean, με διατήρηση του ονόματος της πρώτης, αλλά με ισχυρότερη την εκπροσώπηση της δεύτερης στη μετοχική σύνθεση της εταιρείας που θα προκύψει. Ήδη τα δημοσιογραφικά "παπαγαλάκια" ξεκίνησαν να παρουσιάζουν τη συγχώνευση ως "επιβεβλεμένη από τις διεθνείς συνθήκες, για την επιβίωση των εταιρειών". Κι ας οδηγήσει, όπως είναι αναμενόμενο, σε (τιμολογιακά) μονοπωλιακές καταστάσεις χειρότερες κι από εκείνες της πάλαι ποτέ πανίσχυρης κρατικής "Ολυμπακής" που ΑΛΩΝΙΖΕ χωρίς αντίπαλο στις πτήσεις εσωτερικού.

Όταν, βέβαια, ολοκληρώθηκε η ιδιωτικοποίηση της "Ολυμπιακής" και η MIG άρχισε τις παραγγελίες αεροσκαφών για το στόλο της (νέας) Olympic Air, οι υποψιασμένοι κατάλαβαν τι εμέλλετο να συμβεί -απλώς, δεν περίμεναν ότι θα συνέβαινε τόσο σύντομα. Όταν ο υποτιθέμενος βασικός σου ανταγωνιστής (Aegean) έχει σε εξέλιξη φιλόδοξο πρόγραμμα παραγγελίας μεγάλων αεροσκαφών jet, το να αγοράζεις εσύ μικρομεσαία ελικοφόρα δεν δείχνει διάθεση ανταγωνιστική, αλλά μάλλον... συμπληρωματική. Με λιανοντούφεκα δεν αντιμετωπίζεις βαρύ πυροβολικό, άρα προφανώς έχεις ως ανομολόγητο στόχο να ΑΥΤΟΜΟΛΗΣΕΙΣ στις τάξεις του "εχθρού".

Τι θα μείνει, λοιπόν, για να θυμόμαστε από την όλη -άκρως περιπετειώδη- ιστορία της ιδιωτικοποίησης της "Ολυμπιακής", με την (υποτιθέμενη) αίσια κατάληξη;
-Τις... πατριωτικές κορώνες του μεγαλοραντιέρη Βγενόπουλου, που ούτε λίγο, ούτε πολύ προσπαθούσε να πείσει τον ελληνικό λαό ότι μπήκε στην κούρσα της διεκδίκησης "για την Ελλάδα, ρε γαμώτο".
-Την αντίδραση του Βασιλάκη της Aegean, που προσπάθησε (δήθεν) να μπλοκάρει την πώληση της ΟΑ στη MIG (με την υποστήριξη της Ντόρας, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα). Κάτι που, τελικά, αποδεικνύεται ότι ήταν όπως τα... συνήθη "ναζάκια" των ερωτευμένων.
-Τις διθυραμβικές δηλώσεις του Καραμανλή και του Χατζηδάκη, που επαίρονταν ότι... πρόταξαν τα στιβαρά τους στήθη και δεν ενέδωσαν στις απειλές της Aegean, προκειμένου να...διασφαλίσουν τον ανταγωνισμό.

Ποιος ήταν ο μεγάλος κερδισμένος; Μα φυσικά, για μια ακόμη φορά, ο ΑΡΧΙΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΣ Βγενόπουλος. Όπως τότε με τον ΟΤΕ. Περίπου ο ίδιος αριθμός μηνών είχε περάσει από τότε που τον αγόρασε μέχρι που τον πούλησε στη Deutsche Telekom.

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα; Ανταγωνισμός στην Ελλάδα: δεν άκουσα... πώς είπατε;... ορίστε;... συγγνώμη κύριε, ποιος είστε;

Και, βέβαια, εν κατακλείδι:
"...ο Μπράουν, ο Φίσερ κι ο Κραφτ
ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ..."

10/2/10

Ό,τι (καμώνεται πως) παίρνει από τις τράπεζες η Λούκα, τους το δίνει πίσω ο Γιώργος!


Τα βασικά σημεία της φοροκαταιγίδας που εξήγγειλε χθες ο υπουργός Οικονομικών -πρώην σύμβουλος του αχαμνού λογιστάκου, για να μην ξεχνιόμαστε- έχουν συζητηθεί ήδη εκτενώς. Και πέρα από τη βαθιά δομική αντίφαση να... τιμωρείται η αποταμίευση -αφού οι φορολογούμενοι, για να εξασφαλίσουν το αφορολόγητο όριο, υποχρεώνται να καταναλώσουν εκόντες-άκοντες το 30% του εισοδήματός τους- την ώρα που υποτίθεται ότι η αλόγιστη κατανάλωση έφερε τη χώρα σ' αυτό το χάλι, αξίζει ο προσεκτικός παρατηρητής να σταθεί σε μια άλλη διάταξη, φαινομενικά "αθώων" και "αγαθών" προθέσεων, που όμως δείχνει για μια ακόμα φορά τη σωβρακοκατεβαστική στάση της κυβέρνησης έναντι των τραπεζών.

Μιλάμε για τη διάταξη με την οποία καθίσταται... παράνομη (!) η χρήση μετρητών για συναλλαγές αξίας άνω των 1.500 ευρώ. Εκτός από την προφανή αντισυνταγματικότητά της, που θα καταπέσει με την πρώτη προσφυγή στο ΣτΕ, αυτό που κρύβεται πίσω από την εν λόγω διάταξη είναι ο εξαναγκασμός των πολιτών στη χρήση πιστωτικών καρτών. Αφού πλέον για τις συναλλαγές αυτής της αξίας θα απαιτείται η χρήση πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας, και με δεδομένο ότι οι συντριπτικά περισσότερες επιχειρήσεις διαθέτουν "μηχανάκια" που διεκπεραιώνουν μόνο πιστωτικές συναλλαγές, θα υποχρεωθούν πλέον όλοι να αποκτήσουν πιστωτική κάρτα, ακόμα κι αν δεν τη χρειάζονται, ακόμα κι αν δεν τη θέλουν. Ακόμα και υπερήλικες, οι οποίοι π.χ. θα θέλουν να κάνουν ένα μερεμέτι στο σπίτι τους, το οποίο θα κοστίσει λίγο παραπάνω από 1.500 ευρώ, και οι οποίοι δεν θα επρόκειτο αλλιώς να χρησιμοποιήσουν πιστωτική κάρτα.

Μεγάλοι κερδισμένοι από αυτή την καταναγκαστική στροφή στο πλαστικό χρήμα, ποιοι μπορούν να είναι; Μα, φυσικά, τα... "ευαγή" ιδρύματα που το εκδίδουν. Ακόμα κι αν ο κατ' ανάγκην χρήστης μιας πιστωτικής κάρτας επιδείξει σιδηρά αυτοπειθαρχία και -πράγμα δύσκολο- δεν υποκύψει στον πειρασμό του υπερκαταναλωτισμού με δανεικά, θα υποχρεώνεται να καταβάλει, τουλάχιστον, την ετήσια συνδρομή για τη χρήση της.

Από τη μία η Λούκα (καμώνεται πως) τα παίρνει από τις τράπεζες υπέρ των καταχρεωμένων δανειοληπτών, από την άλλη ο Γιώργος τούς τα δίνει πίσω -και με το παραπάνω...

2/2/10

Η αγροτική τάξη "αγωνίζεται". Στα χαμάμ του Αγκίστρου!


Δεν ξέρω πόσοι πρόσεξαν μια “μικρή” λεπτομέρεια σχετικά με τον περίφημο "αγώνα" των αγροτών που διεξάγεται -όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες- με ιδιαίτερη... ζέση (προφανώς από το τσίπουρο στα ΚΑΦΕΝΕΙΑ, ενώ τα τρακτέρ φυλάνε με... μεροκάματο οι ανασφάλιστοι αλλοδαποί τους οποίους έχουν και στα χωράφια).


Το Σάββατο συνεδρίαζε, λέει, κάποιο “κοινό συντονιστικό όργανο” των αγροτών της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας. Ξέρετε πού βρήκε, όλως “τυχαίως”, να συνεδριάσει το εν λόγω “όργανο”; Όχι στο (μπλόκο του) Προμαχώνα, αλλά σε ένα γειτονικό χωριό, το Άγκιστρο, το οποίο βρίσκεται 8 χιλιόμετρα ανατολικότερα, σε σημείο εντελώς απομακρυσμένο από το κεντρικό οδικό δίκτυο. Πρακτικά, ο δρόμος που συνδέει τον Προμαχώνα με το Άγκιστρο, σταματάει σε αυτό.

Αν αυτό εξακολουθεί να μη λέει τίποτα σε κάποιους, ίσως να μη γνωρίζουν ότι στο Άγκιστρο υπάρχουν τα καλύτερα, ίσως, φυσικά ΧΑΜΑΜ της Ελλάδος και, προφανώς, οι αγρότες των Σερρών είπαν να γνωρίσουν στους θεσσαλούς συναδέλφους τους την… παραδοσιακή μακεδονίτικη φιλοξενία του φυσικού spa!

Η αγροτική τάξη θέλει καλοπέραση. Εμ, τι νομίζατε;

Και μετά μας φαίνεται και περίεργο που μέχρι και οι Βούλγαροι μας ρίχνουν μια κλωτσιά στο κεφάλι -για να πάμε ακόμα παρακάτω οικονομικά- στέλνοντάς μας στο ευρωδικαστήριο, και που ο πρωθυπουργός τους αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να διαπραγματευτεί Ο ΙΔΙΟΣ, στην “ουδέτερη ζώνη” μεταξύ των δύο χωρών (λες και είναι… κυανόκρανος), για να ανοίξουν οι δρόμοι! Πώς όμως να μην έρθει αυτός να κάνει κουμάντο, όταν οι δικές μας “αρχές” κάθονται απαθείς και παρακολουθούν τον κάθε Μπούτα να χαλαρώνει τα πλαδαρά του πατσόκοιλα στα χαμάμ του Αγκίστρου έχοντας παραλύσει το (εσωτερικό και εξωτερικό) εμπόριο της χώρας;

Πού 'σαι... Ρωμαίε, να τους ξεφουσκώσεις (πάλι) τα λάστιχα!